برگزاری ورکشاپ آموزشی یادگیری ترکیبی

آمریت مرکز انکشاف مسلکی با همکاری دانشکده اقتصاد، ورکشاپ آموزشی یادگیری ترکیبی (Blended Learning) را در تاریخ 1404/8/8، برگزار نمود. در آغاز استاد محمد احسان عرفانی آمر مرکز انکشاف مسلکی، ضمن تقدیر و تشکر از حضور اساتید و اشتراک شان در ورکشاپ‌های آموزشی، بر ضرورت ارتقای مهارت‌های تدریسی استادان اشاره نموده و در این ارتباط بر بهره گیری آنان از روش ها و تکنالوژی های جدید آموزشی تأکید نمودند. در ادامه استاد محمد اجمل استانکزی به تبیین اصول و مفاهیم مرتبط با یادگیری ترکیبی (Blended Learning) پرداخته و از آن به عنوان یکی از موثرترین شیوه‌های تدریس در نظام‌های آموزشی معاصر یاد نمودند. ایشان تأکید کردند که با توجه به تحولات سریع در فناوری اطلاعات و گسترش محیط‌های یادگیری دیجیتال، الگوهای سنتی آموزش دیگر پاسخگوی نیازهای روزافزون دانش‌پژوهان نیست و نظام‌های آموزشی باید به سوی مدل‌های نوین و ترکیبی حرکت کنند تا بتوانند کیفیت یادگیری را افزایش دهند.

 استاد استانکزی در ابتدا با نگاهی تاریخی، روند تکامل شیوه‌های آموزش سنتی را مرور نموده و بیان داشتند که آموزش در گذشته بیشتر بر محور انتقال دانش از معلم به شاگرد استوار بود؛ در حالی‌که در عصر حاضر، محوریت یادگیری بر مشارکت فعال یادگیرنده و تعامل دوسویه قرار گرفته است. به باور ایشان، یادگیری مؤثر زمانی رخ می‌دهد که فراگیر نه تنها دریافت‌کننده‌ی منفعل اطلاعات، بلکه سازنده‌ی فعال دانش خویش باشد.

در ادامه، استاد استانکزی دیدگاه‌های نوین در حوزه‌ی یادگیری را تشریح نموده و به پنج نظریه‌ی بنیادی زیر اشاره کردند:

1. نظریه رفتارگرایی (Behaviorism): که بر تغییر رفتار از طریق محرک و پاسخ تأکید دارد و یادگیری را نتیجه‌ی تقویت می‌داند.
2. نظریه شناخت‌گرایی (Cognitivism): که بر فرایندهای ذهنی و ساختارهای درونی یادگیری تمرکز می‌کند.
3. نظریه سازنده‌گرایی (Constructivism): که یادگیری را فرایند ساخت معنا بر پایه‌ی تجربه‌ها و تعاملات شخصی می‌داند.
4. نظریه اجتماعی یادگیری (Social Learning Theory): که بر نقش مشاهده، تقلید و تعامل اجتماعی در یادگیری تأکید دارد.
5. نظریه یادگیری تجربی (Experiential Learning): که بر یادگیری از طریق تجربه مستقیم و بازتاب آن در عمل تمرکز دارد

استاد استانکزی در ادامه یادآور شدند که یادگیری ترکیبی در واقع تلفیقی از نظریه‌ها و شیوه‌های فوق است که تلاش می‌کند مزایای آموزش حضوری و آموزش آنلاین را در یک چارچوب منسجم گرد آورد. در این روش، بخشی از فرایند یاددهی–یادگیری به صورت حضوری و چهره‌به‌چهره انجام می‌شود و بخشی دیگر از طریق فناوری‌های دیجیتال، سامانه‌های مدیریت یادگیری (LMS) و محیط‌های مجازی دنبال می‌گردد. این امر نه‌تنها باعث افزایش کارایی آموزشی می‌شود، بلکه موجب ارتقای انگیزه، خلاقیت و خودراه‌بری فراگیران نیز می‌گردد. در بخش بعد، ایشان به کارکردها و فواید آموزش ترکیبی اشاره نموده و موارد ذیل را یادآور شدند:

1. انعطاف‌پذیری در زمان و مکان که به فراگیران اجازه می‌دهد بر اساس شرایط فردی خود برنامه‌ریزی کنند.
2. دسترسی آسان به منابع آموزشی از طریق فضای مجازی و پلتفرم‌های دیجیتال.
3. افزایش تعامل میان استاد و دانشجو از طریق ابزارهای ارتباطی آنلاین.
4. شخصی‌سازی یادگیری متناسب با نیازها، سرعت و سبک یادگیری هر فرد.
5. افزایش انگیزه و خودآموزی به دلیل نقش فعال‌تر دانشجو در فرایند یادگیری.
6. صرفه‌جویی در هزینه و زمان با کاهش نیاز به حضور فیزیکی مداوم.
7. امکان ارزیابی بهتر یادگیری با استفاده از داده‌ها و تحلیل‌های سیستم‌های آموزشی دیجیتال.

استاد استانکزی همچنین اظهار داشتند: اجرای موفق یادگیری ترکیبی نیازمند طراحی دقیق آموزشی، پشتیبانی فنی مناسب، و آمادگی ذهنی استادان و دانشجویان است. به باور ایشان، اگر این سه رکن به درستی تقویت گردد، آموزش ترکیبی می‌تواند به عنوان مدلی پایدار و تحول‌آفرین در نظام آموزشی کشور نهادینه شود. در پایان این نشست، اساتید حاضر پرسش‌هایی را پیرامون چالش‌های پیاده‌سازی آموزش ترکیبی، از جمله نابرابری در دسترسی به اینترنت، ضرورت توانمندسازی استادان در استفاده از فناوری، و روش‌های ارزیابی در محیط‌های آنلاین مطرح نمودند. استاد استانکزی به هر یک از این پرسش‌ها با استناد به تجربیات عملی و پژوهش‌های علمی پاسخ داده و بر اهمیت توسعه مهارت‌های دیجیتال آموزشی در میان اعضای هیأت علمی تأکید ورزیدند.

Sharing